Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
züyûl — (A.) [ لﻮیذ ] ekler, zeyiller … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ZÜYUL — (Zeyl. C.) İlâveler, ekler. Kuyruklar. Etekler. Bir kitaba yapılan ilâveler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük